Historia e lindjes së Eneut/ Aneas është thënë në “Himnin për Afërditën”, një nga himnet më të mëdha homerike.
Afërdita ka shkaktuar te Perëndia Zeus, të bie në dashuri me gratë e vdekshme.
Zeus, në hakmarrje, vendos dëshirën në zemrën e saj për Anchises, i cili po kujdesej për bagëtinë e tij në kodrat afër malit Ida.
Kur Afërdita e sheh, ajo është goditur nga ai, duke zbukurar veten me një martesë midis perëndive duke u shfaqur para tij.
Ai është mahnitur nga bukuria e saj, duke besuar se ajo është një Perëndeshë, por Afërdita e identifikon veten si një princeshë frigiane.
Pasi ata bëjnë dashuri, Afërdita zbulon identitetin e saj të vërtetë dhe Anchises është frikësuar se çfarë mund t’i ndodhë atij si rezultat i lidhjes së tyre.
Afroditia e siguron se ai do të mbrohet, dhe i thotë se do t’i lindë një djalë që do të quhet Eneu/Anea.
Megjithatë, ajo e paralajmëron atë se ai kurrë nuk duhet t’i tregojë askujt se ka rënë në dashuri me një perëndeshë.
Kur lind Enea, Afërdita e çon atë tek nimfat e malit Ida. Ajo i drejton ata për të rritur fëmijën deri në moshën pesë vjeç, pastaj e çojnë në Anchises.
Homeric Hymn to Aphrodite.” trans by Gregory Nagy, University of Houston.
Sipas burimeve të tjera, Anchises më vonë mburret me takimin e tij me Afërditën dhe si rezultat është goditur në këmbë me një rrufe nga Zeusi. Pas kësaj, ai është i çalë në atë këmbë, kështu që Enea duhet ta çojë atë nga flakët e Trojës.
Virgil, The Aeneid
Aeneas & Anchises, by Pierre Lepautre (c. 1697).
Painting Venus and Anchises by William Blake Richmond (1889 or 90)
Aeneas flees burning Troy, Federico Barocci, 1598
Shqipe Hoxha
